MERSİN   FORUM  ÇÖZÜM   KLİNİK    PSİKOTERAPİ MERKEZİ

ÇOCUKLUK ÇAĞI DEPRESYONU

Depresyon yetişkinlerde olduğu kadar çocuklarda da rastlanan psikolojik bir çöküntü durumudur. Genellikle bilinenin aksine yanlızca yetişkinlerde görülmez. Çocuklarda ilk bebeklik dönemi, çocukluk dönemi ve ergenlik dönemlerinde depresyon sözkonusu olabilmektedir.

Her çocuk belirli zamanlarda üzüntü, sıkıntı gibi duyguları yaşar. Fakat bu durum çocuğun sosyal yaşamını, okul hayatını, fiziksel sağlığını olumsuz etkileyecek oranda sözkonusu olursa bu durumda tedavi görmeyi gerektiren bir durumdan sözedilebilir.

DEPRESYON BELİRTİLERİ

Uyku ve yeme düzeninde bozulma, kilo kaybı, ilgisizlik, gelişimde yavaşlama, donuk bakışlar.

İçine kapanıklık, sosyal geri çekilme, oyunlara karşı ilgisizlik, anneye aşırı bağlılık, genel bir sıkıntı hali, karın ağrısı gibi fiziksel şikayetler.

Okul çağında zarar verici davranışlar, öfke nöbetleri, hırçınlık. İntihar tehditleri.

NEDENLERİ

–          Anne ve çocuk arasında güvenli bağın kurulamaması.

–          Anne-babanın ayrılığı, ebeveynlerden herhangi birinin evi terketmesi. Özellikle boşanma kararı netleşmeden sürekli olarak boşanma konusunun çocuğun yanında gündem olması, boşandık boşanacağız gibi gel gitlerin çocuğun gözünün önünde yaşanması durumu, anne-babanın ayrılığından çok daha fazla ve ciddi şekilde çocuğu yaralamaktadır. Çünkü bu tür gel-git durumları çocukta güvensizliğe, olanların onunla ilgili geliştiği gibi düşüncelere, anne-babasının kendisinden ötürü kavga ettikleri gibi inançlar geliştirerek suçluluk yaşamasına neden olarak, çocuğu oldukça olumsuz etkiler.

–          Anne-baba, kardeş ya da bir yakının kaybı gibi durumlarda da çocukta depresyon semptomları ortaya çıkabilmektedir. Bu tür kayıp durumlarında çocuğun uzman yardımı alması oldukça önemlidir.

–          Çocuğa anne-baba tarafından yeterince şefkat ve sevgi gösterilmemesi, çocuğun ebeveynlerinden sürekli eleştiri alması ya da ebeveynlerinin yüksek başarı, statü ve benzeri beklentileri de çocukların depresyona götüren nedenler arasında yer almaktadır. Örneğin ‘çok tembel bir çocuksun, senin kafan bunu almıyor, ancak bu kadar yeteneklisin, bir şeyi de başarsan şaşırırdım’ gibi eleştirel cümlelerden kaçınmakta yarar vardır. Bu tür ifadeler birer etiket olup, tekrarlana tekrarlana çocuğun kendi kimlik algısını bu şekilde tanımlamasına neden olmaktadır. Bu durum zaman içinde çocuğun kendi kimliğini sevmemesine yani gerçekte kendisini sevmememesine sebeb olur. Bu da çocuğun sürekli bir huzursuzluk ve mutsuzluk durumunu yaşamasına neden olarak depresyona davetiye çıkartabilir.

ANNE-BABALAR NE YAPMALI?

*Çocukla anne arasında güvenli bağın kurulması gerekmektedir.Sağlıklı bir iletişim için, bebek anneye güven duymalıdır. Annesinin her ağladığında yanında olacağını bilmeli ve bunu tecrübe etmelidir. Acıktığında en kısa sürede doyurulmalı, altı kirlendiğinde mümkün olduğunca bekletilmeden temizlenmeli ve tüm bunlar şefkat ve sevgiyle yapılmalıdır. İhtiyaçları için ağlayan çocuğa anne, uykusu bölündüğü için kızmamalıdır. Kendine zaman ayırdığı bir anda  çocuğun ağlaması durumunda da anne çocuğa şefkatle yaklaşmalıdır.

*Anne-babalar çocuklarını eleştirmekten ve başkalarıyla kıyaslamaktan kaçınmalıdırlar.

* Anne-babalar çocuklarını koşulsuz olarak, oldukları gibi, varolan yetenekleri ile görmeli ve kabul etmelidirler.

*Çocukta depresyon belirtilerinin iki-üç tanesinin birarada ve en az bir iki hafta boyunca görülmesi durumunda bir uzmana başvurmalıdırlar.

Psk. Mukaddes ORTAKAYA ÖZTÜRK